Vazgeçmek
Ayn Rand’ın 1957 yılında yayınlanmış Atlas Vazgeçti adlı romanı yıllardır felsefi bir manifesto olarak tartışılıyor. Kimine göre bireycilik övgüsü, kimine göre kapitalizmin kutsal kitabı. Ama bütün bu tartışmaların ötesinde, romanın bugünün iş dünyasıyla çarpıcı bir benzerliği var. Hem de bir değil birkaç farklı açıdan. Romanın iddiası günümüzde hâlâ rahatsız
Kitap Tavsiyesi
İş dünyası çoğu zaman bir köpekbalığı akvaryumu gibi. Herkes aynı küçük havuzda, aynı balığın peşinde. Sonuç? Kanlı, kıpkırmızı sular. Mavi Okyanus Stratejisi ise kulağımıza şunu fısıldıyor: "Neden başka balıklarla aynı ve kısıtlı kaynaklar için yarışıyorsun?" Ve ekliyor: "Git, kimsenin bilmediği bir denizde kendi balığını yakala." Bu
Hayal
Hiç düşündünüz mü? Eğer hayal kurmak mümkün olmasaydı, ne durumda olurduk? Bu soruyu soramazdım herhalde, bu satırları ne ben yazabilirdim, ne de siz okuyabilirdiniz. Mağaralarımızda oturup yediklerimizden şikayet mi ederdik acaba? Yoksa şikayet etmek için bile daha iyisinin olabileceğini hayal mi etmek gerekir? Sorular, sorular... Hayal kurmak insanlığın en etkili
Herkesin çok sevdiği bir kupası vardır, içinde de favori içeceği, kahve, çay, su. O kupa sabahlarının vazgeçilmez bir parçasıdır, onsuz uyanılmaz. Birlikte çok pazartesiler atlattınız. Bir de kitap eşliğinde Pazar keyifleri. Ama bir gün... Ahh!.. Kupaya eliniz çarpıyor, yavaş çekimde yere düşerken hatıralar film şeridi gibi geçiyor. Gitti güzelim kupa.
Sabır büyük bir erdemdir derler. Fakat, sabır eşittir oturup beklemek demek doğru değildir. Aksine sabır aktif bir süreçtir. Plan yapmayı, analiz etmeyi ve doğru anı kollamayı gerektirir. Strateji olmadan beklemek, sabır değil, düpedüz tembellik olur. Düşün, bir hedefin var. Diyelim ki, işinde terfi almak istiyorsun. Sabırlı olman gerektiği doğru. Ama
Profesyonel ise hiç yanlış yapmayana kadar. Bu söz, son zamanlarda sürekli aklımın bir köşesinde, durup durup ortaya çıkıyor. Bu yüzden de amatör bir yazar olarak bu konuya benim açımdan bakan bir yazı yazmaya karar verdim. İkisi arasındaki fark daha çok sonuçlarda ve davranışlarda gibi görünse de aslında zihinde yatıyor. İşte
Cumhuriyetimizin kuruluşunun 100. yılında hala geçerli olan Gençliğe Hitabe'yi günümüz Türkçe'si ile yeniden yazdık. Orijinalindeki ahenk ve duyguyu tam olarak vermese de çevirimizi aşağıda paylaşıyoruz. Atamızın ve tüm şehitlerimizin ruhuna saygıyla... Ey Türk gençliği! Birinci görevin; Türk bağımsızlığını, Türk cumhuriyetini, sonsuza kadar korumak ve savunmaktır. Varlığının
Çinliler bir şeyi boşuna söylemez. Hele ki bu kadar sağlam, zamansız ve kafaya kazınan bir söz ortaya atmışlarsa, orada durup bir düşünmek gerekir: Ağaç dikmek için en iyi zaman 20 yıl önceydi. İkinci en iyi zaman ise şimdi. Hadi şimdi bunu biraz açalım. (Merak etme, kazma kürek getirmene gerek yok.
21. yüzyılda liderlik kavramı üzerine
Michael Phelps'i tanımayan yoktur herhalde. 39 dünya rekoru, 23 altın olimpiyat madalyası sahibi yüzücü. Hani şu palet gibi ayakları olan, yüzme havuzunu kişisel ofisi haline getirmiş adam. Evinin bir odası adeta kuyumcu dükkanı. Başarısına söyleyecek söz yok ama ben madalya sayısının haksız olduğunu düşünüyorum, açıkçası. Phelps'in
Düşünün. Bir hikayenin en heyecanlı yerinde yazar yazmayı bırakıyor. Üstelik bilerek ve kasten. Bunu okuru çıldırtmak için yapmıyor, aslında kendisini diri tutmak için yapıyor. Çünkü Hemingway beynini daha verimli kullanmanın bir yolunu bulmuş. Tabir-i caizse beynini heklemeyi keşfetmiş. Kullandığı yöntem: Zeigarnik etkisi. Beyin hep der ki, "Bu hikaye yarım
Bugünkü yazımıza şaşırtmacalı bir genel kültür sorusu ile başlayalım. İnsanlığın bildiği en yüksek dağ hangisidir? Eğer siz de benim gibi Everest cevabını yapıştırdıysanız, aynı tuzağa düştünüz demektir. Çünkü sorunun cevabı Mars'taki Olympus Mons 🤷 Tam 21.9 km yüksekliğinde, Everest'in 2.5 katı. Yerel değil, global hatta
Bazı cümleler vardır ki, kısa ama serttir, ve nettir. Tek kelimeyle başlar, ve orada biter. İçinde ne açıklama vardır, ne de özür. Ne "ama" ile yumuşatılır, ne "çünkü" ile meşrulaştırılır. O cümlelerin en önemlisi: Hayır. Evet, aynen öyle. "Hayır" dediğinizde dünya durmaz. İnsanlar sırtını
Bir konu hakkında gerçekten bilgi sahibi misin? Hadi test edelim. Bunu 10 yaşındaki bir çocuğun anlayacağı şekilde anlatabilir misin? Peki ya 5 yaşındakinin? Eğer cevabın "Ama bu konu çok boyutlu…" diye başlıyorsa, geçmiş olsun. Büyük ihtimalle sen de tam anlamıyla bilmiyorsun. Ya da biliyorsan bile kendine güvenmiyorsun. Ve
Herkesin çok sevdiği bir kupası vardır, içinde de favori içeceği, kahve, çay, su. O kupa sabahlarının vazgeçilmez bir parçasıdır, onsuz uyanılmaz. Birlikte çok pazartesiler atlattınız. Bir de kitap eşliğinde Pazar keyifleri. Ama bir gün... Ahh!.. Kupaya eliniz çarpıyor, yavaş çekimde yere düşerken hatıralar film şeridi gibi geçiyor. Gitti güzelim kupa.
Şu an olduğun kişiden eminsin, değil mi? Kararların net. Görüşlerin sağlam. Kim olduğunu biliyorsun. Biraz şüphen olabilir, o normal. Harika. Şimdi lütfen sosyal medyada 10 yıl önce yazdıklarına bir gözatıver. Evet evet, o biraz isyankar tavırla yazılmış, çok bilmiş tweet'i.. ya da hayatın sırrını çözdüm edasıyla yazılmış efsane
“Karizma doğuştan değil, duruştan ve tavırdan gelir.” Bir odaya girdiniz. İnsanlar başlarını kaldırıp baktı. Bir sessizlik oldu. Tüm gözler üzerinizde. Hayır, o parıl parıl parlayan gömleğinizi giydiğiniz için değil. O enerji sizden geliyor. Liderlik enerjisi. Evet, liderler bir odaya girdiği an fark edilirler. Onlar odaya girince, odanın havası değişir. Termostat
Bazı challenge’lar vardır, bir anda viral olur. Dans edersin, kahkaha atarsın, sonra unutulur gider. Ama bazıları vardır ki... Ona katıldığında sadece algoritmayı değil, dünyayı yerinden oynatır, geleceği değiştirirsin. İşte bu yüzden 19 Mayıs, sadece bir bayram değil. Bir "meydan okuma"dır. Ve bu challenge, yüz yıl öncesinden,
Sabah alarm çalıyor. Gözünü aralıyorsun. Ertele. Alarm tekrar çalıyor. İçinden bir ses "bugün iptal olsa ya" diyor. Ama kalkıyorsun. Çünkü maaş, çünkü sorumluluk, çünkü eee işte hayat... Ofise varıyorsun. Mail patlaması, yöneticinin asık suratı, projelerin saçma sapan aciliyeti, dünkü öncelikler bugün yine değişmiş. Ofiste yüzler asık, herkes suskun
2025 yılına girerken yapılacaklar listeme koşmayı da ekleyiverdim. Tahmin edeceğiniz üzere 1 Ocak sabahı bir koşucu olarak uyanmadım. Ama bu sefer kesin karar verdim. (2019 ve 2023'te olduğu gibi.) Ve kararlı olduğum için ne oldu biliyor musunuz? Hiçbir şey. Çünkü sadece karar vermek yetmiyordu. Neden Koşu? Birincisi kolay,
Eğer hâlâ tecrübe her şeydir diye dolaşıyorsan, üzgünüm ama çağ dışı kalmış olabilirsin. Çünkü yeni oyunun adı: Tersine Mentorluk. Ve evet, bu oyunda gençler sadece çırak değil, bazen ustanın ta kendisi. Bildiklerini Unut, Yeniden Başlıyoruz Klasik senaryo: Bir yönetici tepeye çıkar, sonra yıllar boyu deneyimini gençlere aktarır. Alkış, takdir, hatta
